Σάββατο, Σεπτεμβρίου 02, 2006

Ο μάστορας και το φως!

Από ζωγραφική δεν ξέρω πολλά και ούτε θέλω να μπω και στα χωράφια της φίλης μου της Tamara (ποιός την ακούει μετά!) Αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ στη μαστοριά του συμπατριώτη μου του El Greco .

Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος γεννήθηκε το 1541 στο Φόδελε ένα μικρό χωριουδάκι κοντά στο Ηράκλειο αλλά έμελλε να δοξάσει το όνομα της Κρήτης,καθώς από τον 20ο αιώνα και μετά που εκτιμήθηκε το έργο του, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών.

Ξεκίνηση την καρριέρα του ως αγιογράφος επηρεασμένος από την περίφημη κρητική σχολή, αλλά και απο τον αναγγενησιακό αέρα που φύσαγε στην Βενετοκρατούμενη Κρήτη. Μα η πατρίδα του είναι μικρή και έτσι φεύγει για την Ιταλία όπου μαθητεύει κοντά στον Τισιανό και μελετάει τα έργα του Μιχαήλ Άγγελου και του Τιντορέτο. Μα οι περιπλανήσεις δεν έχουν τέλος για τον El Greco, που έτσι είναι ποια γνωστός. Καταλήγει στην Ισπανία, στο Τολέδο. Εκεί δημιουργεί το έργο που δεν εκτιμάτε όσο έπρεπε στην εποχή του, αλλά θα τον κάνει αργότερα πασίγνωστο. Πέθανε το 1641 και το έργο του έμεινε στην αφάνεια για τετρακόσια χρόνια. Δεν θέλω να αναφερθώ στο τι προσέφερε το έργο του Μαστροδομήνικου στη σύγχρονη τέχνη, θα αναφερθώ μόνο στη
σχέση του με το φως όπως την έχω εισπράξει βλέποντας τους πίνακες του. Αυτό το φώς που είναι σαν να σκίζει τον καμβά και που τόσο ξεχωριστά κάνει τα έργα του. Αυτό το φως που εισχωρεί παντού ακόμα και στα πιο βαθιά σκοτάδια και σμπαραλιάζει τα χρώματα.
Ε σε αυτό το φως ο El Greco είναι μάστορας!

5 Comments:

Blogger Tamara de Lempicka said...

Να μπεις γιατι να μη μπεις μαστρομητσο μου...εξαλλου τα λες τοσο ωραια που μερικες φορές δε χωραει σχολιο...τη μαστορια στο λογο μας την εχεις ηδη αποδειξει και με το παραπανω...
θα σ'ακουσει κανεις και θα πει οτι ειμαι και προκατειλημμενη...ισα ισα που αυτο ειναι που φωναζω οπου σταθω κι οπου βρεθω...να μπαινουν ολοι στα χωραφια της τεχνης, ανεξαρτητως ειδικοτητας...

4:19 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

kai giatì òxi....
mpika egò edò kai duo xronia xoris xeri gia gnomi dikìmou...
alla irthe i psixì mou`pe stò aftì exis to xèri to dikosou ...
makari na empenes, pola liga sti zoi mou exoun dosi tosi iremìa....
Aftò potè tha to metaniosis, exeis FOS,xarà kai oxi mono...
gitì tha mas apagorepseis na se xaroume....
akou kai diavase tous megaliterous..
me polu AGAPI giàsena
SORRY GIÀ TO ANÒNIMO
allà den mporesa na mpò edò kai polu kerò
APASIONADA.

3:37 π.μ.  
Blogger Adomiel said...

Καλημέρα μάστορα... "ζωγράφισες" πάλι... :-)

1:27 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

E ρε μαστρομήτσο! μια χαρά τα λές και που να τα δείς από κοντά εκεί έπαθα εγώ την πλάκα μου και κατάλαβα το μεγαλείο του! Παρ'οτι ζωγραφος και εγώ δεν είχα αντιληφθει από τις φωτο το φως στο οποιο αναφέρεσαι!....
ps( τι έγινε ρε παιδια σάυτό το blogspot αν δεν είναι κανείς συνάδελφος πρέπει να μείνει ανόνυμος?!)
polifili

1:38 π.μ.  
Blogger aniaris said...

Πήγα στο μουσείο Πράδο στη Μαδρίτη πέρυσι το χειμώνα και οι πίνακες του Θεοτοκόπουλου που φιλοξενούνται εκει ξεχώριζαν.Ήταν στην τελευταία αίθουσα(καθόλου τυχαίο) και ένιωσα δέος βλέποντας τις τόσο εκλεπτυσμένες,λεπτές και σοβαρές φιγούρες που χαρακτηρίζουν τους πίνακές του.Είναι φοβερός.

3:31 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home